środa, 12 października 2011

PIELĘGNACJA OGRODU

Prawdziwie piękny ogród wymaga od właściciela systematycznego wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych, do których przede wszystkim należą:

1. nawożenie
2. nawadnianie
3. cięcie
4. odchwaszczanie
5. ściółkowanie
6. walka ze szkodnikami
7. zabezpieczanie przed mrozem



NAWOŻENIE 
       Nawożenie rozpoczynamy wiosną, używając nawozu naturalnego (kompost, obornik) lub mineralnego wieloskładnikowego (np. Azofoska). Powtarzamy je regularnie 2-3 razy od maja do lipca w dawce podanej na opakowaniu. Wygodnym rozwiązaniem są nawozy mineralne wolno działające - stosujemy je tylko raz w roku, na wiosnę. Składniki pokarmowe w nich zawarte uwalniane są stopniowo do gleby i systematycznie pobierane przez rośliny.
       Warto stosować mieszanki nawozów przeznaczone dla konkretnych grup roślin np.: dla hortensji, róż, iglaków, różaneczników i azalii, trawników itp. Po każdym zastosowaniu nawozów rośliny należy mocno podlać.
       Wraz z końcem lata zastępujemy nawozy azotowe fosforowymi, które wzmocnią i uodpornią rośliny,  przygotowując je zarazem do przetrwania okresu zimowego. 




NAWADNIANIE
       Woda jest elementem podstawowym i niezbędnym do życia wszystkim roślinom i o ile podlewanie małego ogródka nie powinno nastręczać większych trudności, głównie ze względu na możliwość zastosowania różnego typu zraszaczy podłączanych do węża ogrodowego, o tyle w większych ogrodach może się okazać dużym problemem.
       Dobre rozwiązanie stanowią tu systemy automatycznego nawadniania ogrodu.
Nawadnianie automatyczne oszczędza nasz czas i pieniądze, zapewniając przy tym stałą i optymalną ilość wody każdej roślinie i trawnikom w każdych warunkach pogodowych.
Drzewa, krzewy i byliny nawadniane są tu za pomocą linii kroplującej i mikrozraszaczy, trawniki natomiast poprzez system zraszaczy wynurzalnych, stanowiących końcowe elementy rozprowadzonej ok. 30 cm pod  powierzchnią gleby instalacji irygacyjnej z rur polietylenowych. System wyposażony jest w czujniki wilgotności i podzielony na sekcje zależne od rozmiaru nawadnianej powierzchni, rodzaju roślin, ciśnienia wody, rodzaju gleby, stopnia nasłonecznienia, i elektronicznie steruje intensywnością nawadniania za pomocą odpowiednio ustawionego programatora.
       Systemy automatycznego nawadniania ogrodu projektowane są, wyceniane i wykonywane przez firmy specjalistyczne, na podstawie projektu ogrodu, uwzględniającego lokalizację ścieżek, podjazdów, obiektów małej architektury, zasięg trawnika i rabat oraz skład gatunkowy roślinności.



CIĘCIE
       Cięcie drzew i krzewów owocowych ma na celu uzyskanie takich kształtów i rozmiarów koron, które zapewnią dorodne i smaczne owoce oraz ułatwią ich zbiór. Efekt uzyskuje się prześwietlając koronę tak, aby słońce mogło dotrzeć również do jej wnętrza, a także usuwając chore i suche pędy, co ogranicza rozprzestrzenianie się chorób, oraz przeprowadzając cięcie odmładzające.
       Cięcie drzew i krzewów ozdobnych oraz pnączy ma na celu podkreślenie ich naturalnego pokroju, poprawę kondycji, ograniczenie rozmiarów i zapewnienie obfitego kwitnienia - czyli wydobycie najlepszego efektu dekoracyjnego rośliny. Zależy ono od pory kwitnienia poszczególnych gatunków i odmian:

KRZEWY KWITNĄCE WCZESNĄ WIOSNĄ np. krzewuszki, kolkwicje, mahonie, tawuły szare i wczesne, lilaki, forsycje, kaliny koralowe, pigwowce, żarnowce,  przycinamy po kwitnieniu, skracając przekwitłe pędy o 1/3 ich długości

KRZEWY KWITNĄCE PÓŹNĄ WIOSNĄ I LATEM od VI do IX, np. hortensje, pięciorniki, róże, tawuły japońskie, ogniki, lawenda, wrzosy oraz o barwnej korze lub efektownie wybarwionych młodych liściach, np. derenie - przycinamy wczesną wiosną w marcu

WIERZBY - wymagają silnego cięcia wiosną, po przekwitnięciu kotków, a przed rozwojem liści.
Praktycznie NIE WYMAGAJĄ CIĘCIA pielęgnacyjnego: drzewa i krzewy iglaste, różaneczniki, azalie, kalmie, pierisy, berberysy, irgi, klony palmowe, magnolie, laurowiśnie, perukowce, trzmieliny, ostrokrzewy, hortensje pnące, powojniki alpejskie i wielopłatkowe.



ODCHWASZCZANIE
       Odchwaszczanie wymaga dużej uwagi i wysiłku. Chwasty jednoroczne trzeba usunąć z ogrodu zanim wydadzą nasiona, gdyż właśnie w postaci nasion mogą się utrzymywać w glebie przez wiele lat. Chwasty wieloletnie należy usuwać dbając, by w glebie nie pozostały fragmenty ich korzeni, zdolnych do dalszego wytwarzania liści. Wszystkie chwasty w ogrodzie możemy zwalczać mechanicznie - wyrywając je lub stosując chemiczne środki chwastobójcze - uważamy, by nie zniszczyć przy tym sąsiednich roślin.
       Aby ograniczyć wzrost chwastów przestrzenie pomiędzy krzewami i drzewami wyściela się agrowłókniną i przykrywa warstwą ściółki. Bardzo dobrym rozwiązaniem jest również obsadzanie tych powierzchni roślinami zadarniającymi.



ŚCIÓŁKOWANIE GLEBY 
        Najlepszy czas na ściółkowanie to wczesna wiosna, gdy gleba jest jeszcze wilgotna, ale już dobrze ogrzana.
       Rabaty z drzew i krzewów iglastych (sosen, świerków, jodeł, modrzewi, jałowców, cyprysików, żywotników, cisów), drobnolistnych krzewów liściastych (berberysów, irg, żarnowców,) oraz zimozielonych krzewów liściastych (trzmielin, bukszpanów, ostrokrzewów, runianek) ściółkujemy korą, torfem, trocinami lub grubym żwirem wyłożonym na agrowłókninie;
       Rabaty z drzew i krzewów o dużych blaszkach liściowych i zrzucających liście na zimę pokrywamy warstwą kompostu, słomy lub liści.
       Ściółka zatrzymuje zgromadzoną w podłożu wilgoć, ogranicza rozwój chwastów, ułatwia pielęgnację roślin, zimą chroni przed mrozem, a ponadto ma duże walory estetyczne. Dodatkowo w przypadku torfu lub kory - zakwasza glebę, co jest istotne dla roślin iglastych i wrzosowatych



WALKA ZE SZKODNIKAMI
       Szkodniki i pasożyty roślin - owady, grzyby, wirusy i bakterie mogą atakować pąki kwiatowe, kwiaty, owoce, łodygi, system korzeniowy, bulwy i cebule roślin. Istotne jest trafne i odpowiednio wczesne rozpoznanie szkodnika lub choroby i zastosowanie odpowiedniego preparatu chemicznego dla ich usunięcia.
       Właściwie pielęgnowane rośliny rzadko są atakowane przez choroby i szkodniki.
Ich występowanie możemy ograniczyć poprzez:

- wycinanie i palenie zaatakowanych części roślin
- grabienie i usuwanie opadłych, gnijących liści
- unikanie przenawożenia gleby
- odpowiednie nawodnienie
- stwarzanie warunków do zagnieżdżania się w ogrodzie ptaków - naturalnych wrogów owadzich.




ZABEZPIECZENIE PRZED MROZEM 
       Przed nastaniem mrozów możemy jeszcze sadzić drzewa i krzewy owocowe. Podlewamy je i u nasady pni usypujemy kopczyk ziemi.
       Rośliny młode oraz odmiany z natury wrażliwe na mrozy (szczególnie rośliny zimozielone) obficie podlewamy i wokół pnia ściółkujemy. Części nadziemne tych krzewów, podobnie jak wszystkie byliny posadzone jesienią oraz zimozielone rośliny okrywowe (ubiorek wiecznie zielony, gęsiówka kaukaska, floks szydlasty) przykrywamy agrowłókniną, słomianymi matami lub gałązkami iglaków. Warto też kopczykować wszystkie drzewka i krzewy kilkucentymetrową warstwą ściółki lub liści.
       Gdy temperatura spadnie do -5 st.C dobrze jest okryć matami słomianymi pryzmę kompostową, aby niska temperatura nie przerwała procesu przetwarzania materii organicznej.



PIELĘGNACJA TRAWNIKA
       Aby trawnik był efektowny, zdrowy i wytrzymały musi być odpowiednio pielęgnowany przez cały rok, a więc regularnie koszony, podlewany i nawożony. Ponieważ pielęgnacji wymaga nie tylko część nadziemna murawy, ale i podłoże, w którym rozwijają się korzenie traw, należy przeprowadzać napowietrzanie - aerację lub wertykulację - w ich wyniku powstają w glebie szczeliny rozluźniające strukturę podłoża i umożliwiające tym samym lepszy dostęp wody i powietrza do korzeni.
       Koszenie trawnika przeprowadzamy regularnie przez cały sezon od wczesnej wiosny, gdy trawa osiągnie wysokość ok. 10 cm, aż do końca października - wysokość ostatniego przed zimą koszenia powinna wynosić 3-4 cm.
Równocześnie nawozimy murawę, wygrabiamy mech, suche źdźbła trawy, opadłe liście i jeżeli zachodzi taka potrzeba zwalczamy chwasty odpowiednimi preparatami chwastobójczymi. Ubytki w powierzchni trawnika uzupełniamy dosiewając nasiona traw lub stosując specjalną mieszankę do regeneracji trawników. Jeśli gleba ma zbyt niskie pH, odkwaszamy ją wysiewając równomiernie, nawet na warstwę śniegu, węglan wapnia.



PIELĘGNACJA OCZKA WODNEGO
       Zbiornik wodny w ogrodzie stwarza korzystny mikroklimat, sprzyja wypoczynkowi w upalne letnie dni, stanowi zwykle najbardziej urokliwy zakątek ogrodu i miejsce często odwiedzane przez ptaki, płazy i owady. Jego pielęgnacja Wymaga jednak od właściciela sporo czasu i uwagi.
       Wiosna to najlepszy okres do sadzenia nowych okazów, przycinania i dzielenia roślin zbyt rozrośniętych oraz częściowej wymiany wody w zbiorniku.
       Latem należy pamiętać o uzupełnianiu jej ubytku powstającego w wyniku parowania oraz usuwaniu kożuchów glonów i obumarłych części roślin, co zapobiegnie gniciu i niedoborowi tlenu w wodzie.
       Jesienią warto zakryć powierzchnię zbiornika siatką, zwłaszcza jeśli w jego sąsiedztwie rosną duże drzewa, aby nie dostały się do niego opadające liście. Te, które opadły na siatkę systematycznie usuwamy. Należy również zabezpieczyć przed zimą takie urządzenia, jak pompy i filtry, a gdy woda zamarznie zadbać, by zawsze na jej powierzchni pozostał niezamarznięty otwór, przez który do wody przedostanie się tlen.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz